متن آهنگ همسایه محسن چاوشی
دریا واسه کشتیای بی سر نشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم
تهران که دریا نداره
این گوشه از شهر امنه
من سعی کردم نمیرم
اینقدر نمیرم که آخر
این گوشه پهلو بگیرم
تو سال ها سرنشین این گوشه از شهر بودی
اما با من که همیشه همسایتم قهر بودی
آرامش قبل طوفان
ابروی اون روی ماهه
اخمت به من گفت هر شب
طوفان سختی تو راهه
چند روز چند سال چند قرن
از ردپامون گذشته
قلبم به عمر یه تاریخ
از این خیابون گذشته
قلبم مثل گوش ماهی
با موج موهات رفیقه
عشق من این تنگ کوچیک
کوچیکه اما عمیقه
دریا واسه کشتیای بی سر نشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم
تهران که دریا نداره
هرجا پی ات رفته بودم
دلتنگ برگشته بودم
آشفته و خسته انگار
از جنگ برگشته بودم
من خوب بودم تا این شهر
با خشکسالیش بدم کرد
خوب شد خدا رحم کرد و
عشق تو دریا زده ام کرد
دریا واسه کشتیای بی سر نشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم
تهران که دریا نداره
دریا واسه کشتیای بی سر نشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم
تهران که دریا نداره
دریا واسه کشتیای بی سر نشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم
تهران که دریا نداره
دریا واسه کشتیای بی سر نشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم
تهران که دریا نداره